Met elke patiënt die zijn spreekkamer inloopt, komt ook meteen Return to Play mee naar binnen. De hulpvraag van de patiënt geeft het startsein van dat proces. Een proces van de lange adem, van geduld. Want herstel vraagt tijd. Weken, niet zelden maanden. En het vereist duidelijkheid en eerlijkheid. Want honderd procent herstel is zeker niet altijd vanzelfsprekend.

De spreekkamer waar het hier over gaat, is de spreekkamer van Robert Jongh. Hij is sportfysiotherapeut en mede praktijkhouder van Fysiotherapie Jongh & van Osta in Rijen. Daarnaast is hij actief voor IKAIKA Sports / One4One Sports, dat zich toelegt op de begeleiding - in de breedste zin van het woord - van vooral Keniaanse topatleten en voor Adidas. Zelf is hij ook een fervent hardloper. De marathons van Boston, Berlijn en New York heeft hij al ´op zak´. Op zijn to do lijstje staan nog London, Chicago en Tokyo. Dan heeft hij alle zogeheten World Major Marathons op zijn palmares.

Instant positief effect
Terug naar Return to Play. Naar de lange adem dus. En geduld. Robert Jongh: “Daar is de huidige maatschappij niet zo van. Alle technologie waar wij ons in ons dagelijks leven mee omringen, heeft er zeker ook voor gezorgd dat we snel, om niet te zeggen direct resultaat verwachten. Instant positief effect. Maar ook al kunnen we technologisch ook in ons vak steeds meer, ons lichaam is in essentie nog steeds ons oude, vertrouwde lichaam. Sterker nog, vroeger waren we aanzienlijk actiever dan nu, wat leidt tot deconditionering van ons houdings- en bewegingsapparaat. Dit vergt meer tijd om aan te passen aan nieuwe of zwaardere fysieke belasting.”

Tegelijk is het een feit dat we mede dankzij corona en alle lockdown beperkingen wel anders zijn gaan bewegen. Omdat sportclubs en fitnesscentra niet open waren zijn meer mensen gaan hardlopen. Robert Jongh: “Op zich natuurlijk een prima ontwikkeling. Maar ja, dan willen we daar tegenwoordig natuurlijk wel meteen resultaten van zien. We willen zichtbaar vooruitgang boeken. Maar al te vaak zonder ons af te vragen of ons lichaam wel gewend is om te bewegen. Laat staan klaar is om ineens veel meer te gaan bewegen. Met, niet meer dan begrijpelijk, alle kans van dien op blessures.”

Verwachtingen managen

Terug naar het begin, naar de patiënt die zijn spreek-/behandelkamer binnenkomt. Terug dus naar het allereerste begin van Return to Play. Robert Jongh: “In gesprek gaan met de patiënt, uitleggen wat er aan de hand is, verwachtingen managen, een realistisch einddoel bepalen, daar gaat het allereerst om. Een ding moet daarbij heel helder zijn: dat patiënt en sportfysiotherapeut het samen doen, dat Return to Play een gezamenlijk traject is. Dat over en weer commitment vraagt, zo niet eist.”

“Wat ook essentieel is in het kader van Return to Play: dat je naar de hele patiënt, naar de hele mens kijkt. En dus ook zijn of haar gedrag daarin meeneemt. Want al zijn onze methodieken en technieken, al is onze apparatuur heel generiek inzetbaar, elke patiënt is uniek. Zoiets als een boekje met daarin standaardrecepten voor het verhelpen van zo’n beetje alle denkbare blessures en aandoeningen, nee, dat is er niet. Bij elke patiënt weer is het weer helemaal uitdokteren van de strikt individueel zo optimaal mogelijke aanpak. Om er per patiënt het maximale uit te halen. En uiteindelijk dat gezamenlijk bepaalde realistische einddoel te bereiken.”

Verder dan eigen vakgebied
Over kijken naar de hele patiënt, naar de hele mens, dat betekent ook verder kijken dan het eigen vakgebied, verder kijken dus dan alleen de sportfysiotherapie. Robert Jongh: “Heel veel blessures zijn, zoals dat met een mooi woord heet, multifactorieel. Die overstijgen de sportfysiotherapie. En vragen, ook weer met het oog op een individueel voor elke patiënt zo optimaal mogelijke behandeling, om het inschakelen van aanverwante specialisten. Vanuit dat oogpunt heb ik tijdens de eerste lockdown het HardloopExpertCentrum opgericht, een multidisciplinair platform om zowel beginnende hardlopers als wedstrijdatleten optimaal te begeleiden. Binnen het platform werk ik als sportfysiotherapeut nauw samen met de sportpodotherapeut, de sportdiëtist, de sportarts en een coach, tevens collega fysiotherapeute. Waarmee eens te meer duidelijk is dat Return to Play inderdaad makkelijker gezegd is dan gedaan. Maar tegelijk is het wel degelijk prima te doen: als je - ik kan het niet genoeg benadrukken - als sportfysiotherapeut en patiënt maar eerlijk en duidelijk bent naar elkaar. Vanaf het allereerste moment samen in de spreekkamer.”